Bisküvi

Dün sabah Doktora gittim, bekleme odasında, sıramın gelmesini beklerken, yan tarafta bulunan Resepsiyondaki kızların konuşmasına istemeden kulak misafiri oldum/olduk.

Olay şu: Burada çalışan kızlardan biri kendine bir paket Bisküvi almış ve kendilerinin yemek arasında kullandıkları mutfağa, masanın üzerine koymuş. Diğer arkadaşıda, kahve içmeye gittiğinde bu paketi açıp, içindeki Bisküvilerden yemiş.

Arkadaşı, hata yaptığını, paketi kendisinin açtığını itiraf edip, özür diledi. Ama diğeri, ben orada beklediğim sürece dır dır, vır vır etti durdu. Bir de orada çalışan başka ne kadar arkadaşı varsa anlattı. Ben ve diğer bekleyen hastalar da ister, istemez dinlemek zorunda kaldık.

Bence bu böyle olmamalıydı, arkadaşına bir şey söyliyecekse, onunla tartışacaksa, onları kimsenin duymayacağı bir odaya gidip, orada konuşmalıydı. Hele hele böyle bir konuşma, bir iş yerinde yapılması gerekliyse, müşterilerin ve ya ziyaretçilerin bu gibi tartışmaları duymaması bence çok önemli.

Ama bu kız birde öyle yüksek sesle konuşuyordu ki, duymamak imkansızdı. Gidip bisküvinin parasını verip, yeterki çenesini tutmasını söylememek için kendimi zor tuttum.

Tamam bu arkadaş bir hata yapmış ve o paketi açmış, ama hatasını zaten kabul etti ve özür diledi. Diğerinin bunu bu kadar uzatması gereksiz ve onur kırıcıydı, hele hele orada sırasını bekleyen insanların duyacağı bir şekilde olması, çok canımı sıktı.

Birine bir hatasını ve ya bizce yanlış olan bir davranışından ötürü, bir şey söylememiz gerekiyorsa eğer, bunu onu başkalarının yanında küçük düşürmeden ve onurunu kırmadan yapmalıyız.

Resim: Pixelio