Cumartesi günü bizim ortanca cadıyla alışverişe gittik. Alışverişi sevmediğim için bu benim için çok büyük bir olay:Pp Sabahtan akşama kadar gezdik, sonrada iftara eve zor yetiştik:) Neyseki yemeğimiz hazırdı:) Ortanca cadım, bir aydır çalıştığı yerden aylığını aldığı için pek bir sevinçliydi. Genç kızlık işte, eline para geçince hemen alışverişe gidiyor, ama öyle savurgan değil, sadece ihtiyaçlarını alıyor. Ìleride işletmeci olacağı belli:)
Neyse bir kaç dükkan gezdik. Girdiğimiz dükkanlarda bir şeyi beğendiğimi söyleyince, onu bana hediye olarak almak istedi durdu. Bir kaç küçük hediye almasına göz yumdum ama içim yinede rahat etmedi. Beğendim dediğim için bana almak istediklerinin çoğunu geri koydurdum.
Sevdiklerime hediye almayı, onların o hediyeyi açarken ki sevinçli ve heyecanlı yüzlerini seyretmeyi çok seviyorum. Birilerinin bana hediye alması, hediye kabul etmekse bende nedense acaip bir duygu oluşturuyor. Bundan alınan hediyelere sevinmediğim sanılmasın, yürekten gelen her hediyeye sevinirim. En küçük ve en basit hediyelere bile sevinebilen bir insanım ben, yeterki hediyeyi verenin gerçekten yürekten verdiğini hissedeyim. Ama hediye almak bende, hemen karşılığını ödemem ya da karşılığında bir şeyler yapmam gerekiyormuş gibi bir his uyandırıyor.
Nedenini bilmiyorum, neden böyle hissettiğimide bilmiyorum. Böyle hisseden sadece benmiyim, onu da bilmiyorum…
Cumartesi günü baktığımız ve çok beğendiğim bir bluzu geri koydurmuştum, ama ne yapmış etmiş benim haberim olmadan halasına telefonla o bluzu anlatıp, gidip almasını istemiş. Halasıda gidip almış ve Pazar gecesi bluzu getirdi.
Nasıl şaşırdım, nasıl şaşırdım anlatamam, oysa ben onu bütün Cumartesi, böyle şeyler yapacağını bildiğimden, dükkanlar kapanana kadar yanımdan ayırmamıştım:)) Nereden bilebilirdim ki bu cadını halasıyla işbirliği yapıp, bana komplo kurduğunu:))
Canım kızım seninle film izlemek, gezmek, sohbet etmek, çay kahve içmek, aynı şeylere gülmek, kısacası seninle vakit geçirmek beni çok çok mutlu ediyor. Sen benim en iyi arkadaşım, dert ortağımsın ve ben seni çok seviyorum.
Resimdekiler: Cadım ve teyzemin torunu:)
17 Kişi ses vermiş:
:):) ayy benim ilk aylığımı aldığım gün aklıma geldi
bütün paramla herkese hediye almıştım
sonra bir ay aç dolaşmıtım ha ha ama iyidir alışveriş yapmak :):)
Allah ayırmasın öptüm ikinizide hediyenide güle güle kullan cınım :):)
Ne kadar guzel boylesı bı paylasımda olmanız
ıkınız de cok sanslınız
:) hep boyle gıtsın dılıyorum
gulsun yuzlerınız..
çok güzel bir ailesiniz siz hep böyle kalmanız dileğiyle :)))
Ne kadar güzel bir paylaşım, sen ve cadıların hep mutlu olun olur mu?
Sevgilerimle...
Eh yüreği güzel ananın kızı da onun gibi olur. Hediye verenlerin çok olsun canım. Senin de, kızının da!
Hediye almak ve vermek ne güzel şey.
Hep cadılarınla mutlu ol emi!
İyi geceler...
Benim Cadım yetiştirirse böyle cadı yetiştirir işte.
Yine sen kayıp ben kayıp özledim haa!!
ÇOOOK DATLUSUN ÇOOOK!!
Seni mutlu edeni mutlu etmek istiyorsun..ne güzel.
Çok güzel bir genç kız bir kere .Allah bağışlasın.Yüreğinin güzelliği yüzüne vuranlardan, bu çok belli.
Hediye konusunda seninkiyle çok benzer hisleri yaşarım Belgincim, şaşırdım buna..
Tek bir çiçeği sevgiyle bana uzatsınlar dünyanın en mutlu insanı olurum hemen. Pahalı bir hediye bende gereksizlik duygusu yaşatır, pek sevindiğimi söyleyemem.
Ama burada olay farklı. O senin evladın, başka biri değil.Kazancıyla bırak içinden ne geliyorsa yapsın sevgili annesine..
Daha sonra söylersin yapmaz ;)
Atesim bitanem, demek bir ay ac dolastin ha, kiyamam ben sana kuzum benim:))
Öyküm, cok sagol canim:))
Mayam, bu aileye sen ve diger dostlarda katilinca daha güzel oldu bence:))
Özlemim, hep beraber mutlu olalim:))
Tijenim, cok tesekkür ediyorum, seninde hediye verenlerin cok olsun canim benim:))
Sanslim, cok sagol güzel dileklerin icin bitanem:))
Canim Nur ablam, ilk firsatta ariycam seni, seninle konusmayi bende cok özledim:))
Meltemcim, o senin kendi datlulugun, cok candan, sicaciksin:))
Ufuk cizgim, sen beni anliyorsun:))
Zeugmam, birbirimize cok benziyoruz, ne güzel:))
Seviyorum hepinizi canlarim benim:))
Ben de bir kız çocuğuyum. Üstelik tek çocuk. Yazdıklarınızı okuyunca annemle ilişkimiz geldi aklıma. Biz de gezmeyi birlikte alışverişe çıkmayı sohpet etmeyi çok severiz. Evlenince bunları aynı sıklıkta yapmak pek mümkün olmuyor tabi ama her fırsatta birlikte zaman geirmeye çalışıyoruz. Anne ve kız arasındaki ilişki hayatta gerçekten başka hiçbir ilişkiye benzemiyor...
Sevgiler,
Bettra...
Bettracim, hosgeldin:)) Anne-kiz iliskileri her iki taraf icinde cok önemli, bazen cenneti, bazende cehennemi yasatir insana, ama önemli olan aradaki saygi sinirlarini asmamamk... Annenle iliskilerinizin böylesine güzel olmasina sevindim:))
Sevgilerimle
Sevgili Cadım;
Sana bir hediye alındığında sevinmekle birlikte üzülmeyi yaşayan bir tek sen değilsin inan.Galiba biraz benciliz sen ve ben. Hediye verme mutluluğunu sadece biz yaşayalım mı diyoruz ne? Yoksa eski bir çin atasözünün etkisindemiyiz tartışılır. "Vermek satın almaktır"diyorlar ya!Satın alınmak mı istemiyoruz, ben de bilmiyorum.Hep ben alayım kimse bana almasın .Ezilip büzülüyorum acı çekiyorum doğrusu kendimi bu konuda iyileştirmem gerek, ama bakalım ne zaman?Sevgilerimle.
masallah ya allah bozmasın keyfinizi insallah :)
Yorum Gönder
Kaynayan Kazana sizde bir şeyler atın:)