Ertesi sabah kalkıp, duşumuzu aldıktan sonra aşağıya indiğimizde, bizim hamarat gelin kahvaltı sofrasını h
azırlamakla meşguldü. Beraber kahvaltıyı hazırlayıp, tam oturup kahvaltı edecektik ki, bizim Fransalı atmış oğlunu sırtına çıktı geldi. Bir kaç dakika sonrada amcayla, teyzemin eşi geldiler. Biraz sonrada diğerleri damladı. Anlaşılan bunlar kızarmış sucuklarla, taze ekmeğin kokusunu almışlardı. Biz kahvaltımızı yaparken, onlar bebek sevdiler (ne kadar da biz seni görmeye geldik deseler de inanmadım:))
Daha sonra ben bizim büyük oğlanın eşiyle dün gelen komşularının ziyaretine gittik ama daha 10 dakika bile oturmamıştık ki bizim teyze kızıyla, kuzenin hanımı geldiler peşimizden. Bunlardan kurtuluş yok, nereye kaçsam buluyorlar beni:) Biz orada çay, kahve eşliğinde yine perhiz muhabbeti tutturunca, neredeyse büyük oğlanın eşi tarafından dövülme tehlikesi geçirdik:)
Sohbetimiz benim kızın telefonuyla sona erdi. Bizim ortanca cadı, çarşıdan dün alamadıklarını bu gün almak istediğini söyleyince, bizde kendimizi yeniden çarşı yollarında bulduk. Çok eğlenceli bir alış verişti, eşlerimiz yanımızda yokken bol bol onların dedikodusunu ettik:P
Akşam üstü eve geldiğimizde, Hollanda sınırında oturan kuzenimizin, kaçırılan babasını almaya geldiğini gördük (keşke fidye isteseydik diye hayıflandık bizim kuzenin eşiyle:)) Evdeki insan sayısı böylelikle 27 ye çıkmış bulunuyor!
Biz gelmeden yemekler pişmiş ve mangal yakılmıştı. Ílk önce bahçede kurulan sofrada çocukların karnı doyuruldu, sonra erkeklerin. Biz en sona kendimize içeriye güzel bir sofra kurarak, bol kahkahalı, bol neşeli bir yemek yedik. Arkasından mutfağı toplayıp, birer kahve içtik. Bu arada bizim kuzenin eşiyle, benin enerjim o kadar artmıştı ki, biz küçücük holde Karate falan yapmaya başlayınca, yanımızda olan bizim ortanca cadının, „Yok anam yok, bunlar iyice kudurmuş, kazayla benim ağzım, burnum dağılmadan gideyim buralardan!“ diye söylene söylene kaçışını görünce, bizim ikimizi bir gülme krizi tuttu ki sormayın:)
Kahvelerimizi içtikten sonra artık ayrılık vakti gelmişti ve bizler sarılıp sarmaşıp, vedalaşıp yola çıktık. Ayrılmadan önce en kısa zamanda yine birlikte olmak için sözleştik. En yakın zamanda yeniden büyük bir kuzen buluşması tertipliycez. Bu dört gün, o kadar neşeli ve eğlenceli geçti ve bana o kadar iyi geldi ki anlatamam.
Canlarım, bana yaşattığınız bu güzel günler için hepinize teşekkür ediyorum ve hepinizi çok seviyorum:)
azırlamakla meşguldü. Beraber kahvaltıyı hazırlayıp, tam oturup kahvaltı edecektik ki, bizim Fransalı atmış oğlunu sırtına çıktı geldi. Bir kaç dakika sonrada amcayla, teyzemin eşi geldiler. Biraz sonrada diğerleri damladı. Anlaşılan bunlar kızarmış sucuklarla, taze ekmeğin kokusunu almışlardı. Biz kahvaltımızı yaparken, onlar bebek sevdiler (ne kadar da biz seni görmeye geldik deseler de inanmadım:))Daha sonra ben bizim büyük oğlanın eşiyle dün gelen komşularının ziyaretine gittik ama daha 10 dakika bile oturmamıştık ki bizim teyze kızıyla, kuzenin hanımı geldiler peşimizden. Bunlardan kurtuluş yok, nereye kaçsam buluyorlar beni:) Biz orada çay, kahve eşliğinde yine perhiz muhabbeti tutturunca, neredeyse büyük oğlanın eşi tarafından dövülme tehlikesi geçirdik:)
Sohbetimiz benim kızın telefonuyla sona erdi. Bizim ortanca cadı, çarşıdan dün alamadıklarını bu gün almak istediğini söyleyince, bizde kendimizi yeniden çarşı yollarında bulduk. Çok eğlenceli bir alış verişti, eşlerimiz yanımızda yokken bol bol onların dedikodusunu ettik:P
Akşam üstü eve geldiğimizde, Hollanda sınırında oturan kuzenimizin, kaçırılan babasını almaya geldiğini gördük (keşke fidye isteseydik diye hayıflandık bizim kuzenin eşiyle:)) Evdeki insan sayısı böylelikle 27 ye çıkmış bulunuyor!
Biz gelmeden yemekler pişmiş ve mangal yakılmıştı. Ílk önce bahçede kurulan sofrada çocukların karnı doyuruldu, sonra erkeklerin. Biz en sona kendimize içeriye güzel bir sofra kurarak, bol kahkahalı, bol neşeli bir yemek yedik. Arkasından mutfağı toplayıp, birer kahve içtik. Bu arada bizim kuzenin eşiyle, benin enerjim o kadar artmıştı ki, biz küçücük holde Karate falan yapmaya başlayınca, yanımızda olan bizim ortanca cadının, „Yok anam yok, bunlar iyice kudurmuş, kazayla benim ağzım, burnum dağılmadan gideyim buralardan!“ diye söylene söylene kaçışını görünce, bizim ikimizi bir gülme krizi tuttu ki sormayın:)
Kahvelerimizi içtikten sonra artık ayrılık vakti gelmişti ve bizler sarılıp sarmaşıp, vedalaşıp yola çıktık. Ayrılmadan önce en kısa zamanda yine birlikte olmak için sözleştik. En yakın zamanda yeniden büyük bir kuzen buluşması tertipliycez. Bu dört gün, o kadar neşeli ve eğlenceli geçti ve bana o kadar iyi geldi ki anlatamam.
Canlarım, bana yaşattığınız bu güzel günler için hepinize teşekkür ediyorum ve hepinizi çok seviyorum:)
Resim: Pixelio
6 Kişi ses vermiş:
Öyle güzel anlatmıssınkı ,kuzenler bulusmasını,heveslendım valla canım...sevgılerımle.(resım gıttıgın yermı yoksa alıntımı.)
Güzel günler geçirmene sevindim.
Sevilmek böyle işte nereye gitsen oraya çekmişsin insanları
İyi geceler
Belginimmmm ne güzel vakit geçirmişsin ama baştan başlamalıyım , allta ikiyazı daha varmış cadım :) Öpüyorum seniii
27 kısı:)
ve mutlu sohbet eden eglenen 27 kısı
unuttugumuz syler aıle olarak ama cok cekıcı geldı:) ne mutlu sana Belgıncım bı parcası oldugun ıcın
çok kıskanılası :)
daha güzellerini yaşayın mütemadiyen...
Dolunayim, resim alinti, ama bu Degirmenleri Hollandanin hemen hemen her yerinde görmek mümkün:))
Sanslim, onlar mi beni, ben mi onlari cektim bilmem ki:))
Özii, bence de sen basindan basla:))
Öyküm, biz cok eglendik, herkese siddetle tavsiye ederim:))
Sevgili JTO, kiskanma, bir dahaya sende gel, olmaz mi:))
Daha iyileri, daha güzelleri hepinizin olsun canlarim:))
Yorum Gönder
Kaynayan Kazana sizde bir şeyler atın:)