Gara Memet -2-

Adı Mehmet`ti, savaş başladığında 17 yaşındaydı ve köyünde marangozluk yaparak kendini ve dul anasını geçindiriyordu. Köyde herkes ona, esmer olduğu için, gara Memet derdi. Gara Memet uzun boylu, çatık kaşları, dalgalı saçları ve simsiyah gözleriyle yakışıklı bir delikanlıydı. Mesleği icabı ağır kaldırmaktan, güçlü kuvvetliydi de.

Savaş başladıktan bir yıl sonra askere alınmış, arkasında gözleri yaşlı anacığını bırakıp gitmişti cepheye. Cephelerde savaşmış, sonra yaralanınca Ruslara esir düşmüştü. Ruslarda sekiz ay esir kaldıktan sonra, buna dayanamamış, bir kaç arkadaşıyla, esir kampından kaçmışlardı. Ama kötü kader peşlerini bırakmamış, kaçtıktan bir kaç gün sonrada Ìngilizlere yakalanmışlardı. Ìngilizler bunları, Ìngiltereye giden bir gemiye koyup, göndermişlerdi buraya. Ìki yıl esir kaldığı bu ülkede, esir kampından bırakıldığında, bir Türk gemisi bulabilme ümidiyle, gece gündüz yürüyerek gelmişti bu Limana.

Gara Memet bindiği gemiyle, onca yıl hasret kaldığı vatanına bir kaç hafta sonra, bu iyilik sever Kaptanın sayesinde kavuşmuştu. Uğruna beş defa yaralandığı, üç yıla yakın esir kaldığı vatanına, bir gün bile yük olmadan, bir kuruş aylık talep etmeden, marangozluk yaparak yaşadı ve 1968 yılında, görevini yapmış olmanın verdiği huzurla, dünyaya gözlerini kapadı.

Gara Memet öldü, ama sen onun kurtadığı topraklarda, hâlâ özgürce yaşamaktasın, onların verdiği mücadeleye niye saygısızlık edip, vatanımızın parça, parça yabancılara peşkeş çekilmesine göz yumuyorsun? Artık yabancılar vatanımızı bölüp, parçalamak için topuyla, tüfeğiyle kapımıza dayanmıyor, bunu şimdi yeni silahları olan PARAyla yapıyorlar ve vatanımızı bizden parça, parça koparıp, alıyorlar.

Gara Memet ve onun gibi cesur ve mert nice Mehmet`ler, Ahmet`ler, Ali`ler öldü, ölen onlar olduğu halde, niye bizler ölüyü oynamaktayız, onlar vatanın bir çivisini bile yabana kaptırmamak için verdikleri hayatlarının kıymetini neden bilmemekteyiz.

Ey Milletim, artık yattığın ölü uykusundan silkelenip, kalkma zamanın geldi de, geçiyor bile. Sen uyurken vatan elden gidiyor, bari elimizde kalanlara sahip çıkalım hep beraber ve kurtaralım kendimizi yabanın pençesinden.

Hiç olmazsa en basit vatandaşlık görevini yap ve seçimlere katıl!

Vatanımızın parça, parça bölünüp, satılmasına izin verdiğimiz için, unutma ki, ahirette Dedelerimize ve hayattayken de çocuklarımıza verilecek bir hesabımız var.

Dip Not: Gara Memet benim tanışma fırsatı bulamadığım, ben bir yaşındayken bu dünyadan göç eden, kendisini sadece büyüklerimin anlattıklarından tanıdığım dedemdir. Dedecim ben seni çok seviyorum, senin ve silah arkadaşlarının bize emanet ettiğiniz Vatanımıza, sizler gibi sahip çıkamadığımız için, sizlerden binlerce defa özür diliyorum. Mekanınız cennet olsun.

Resim: Pixelio