Dün işyerindeki arkadaşın biri, bir başka iş arkadaşının benim hakkımda dedikodu yaptığını ve bana pislik attığını anlattı, ben de gülerek „Altına, Elmasa pislik atılsada, bunlar değerinden bir şey kaybetmezler ki“ dedim.
Sonra eve gittikten sonra kendi, kendime hayret ettim, nasıl bu kadar sakin kalabildiğime ve söylediğim söze, ama sonradan çok hoşuma gitti bu halim. Ben olgunlaşıp, sakinleşiyormuyum ne. Halbuki birden parlayan bir yapım var.
Bu haller ne hikmetse bu siralar. Bekliyelim bakalım, vardır bir hayır.
5 Kişi ses vermiş:
Can dost;
Birzamanlar hastalanmıştım belki de kendimde değildim bir dostun telefonuna hastalığım konusunda""Allah beni seviyor ki benimle uğraşıyor "demişim.Yıllar sonra benim bu sözümün o kişiyi ne kadar etkilediği söylendi.Bilinçli söylenmiş bir söz değildi.Ancak benden söyleyen özün sesiydi..Demek ki böyle düşünmem ve her çıkmazın içinden böyle çıkmalıyım dedim. Dersimi yıllar sonra aldım.Sana o sözleri söyleyen de dostun, sana o sözleri ulaştıran da...Çünkü tüm bu son zamanlarda başına gelenler senin gönül aynanın temizlenmesi için.Allah seninle uğraşıyor be dostum, çünkü seni seviyor.Ne mutlu, sevgilerimle dilek.
Canim yazdiklarini okuyunca yüregim titredi, tüylerim ürperdi. Insallah senin dedigin gibidir! Bu siralar bende bayagi bir ilerleme var gibi, senin özünden gelen sesinin sayesinde.
Sarilip öptüm seni.
Sevgiler
Sevgili Belgin,
Bütün yazılarınızı boğazım düğümlenerek okuyorum.İnsan yaşlandıkça herhalde biraz daha olgunlaşıyor.Maaalesef benim yapım da oldukça 'parlayan' cinsten.Ama sizin gibi ben
de kinci değilim.,öfkem çabuk geçer.Sizi çok
seviyor ve izliyorum.
Sevgilerimle,
Ayşegül
Sevgili Aysegül güzel sözlerin icin cok Tesekkürler. Coktan beri yoktun, merak ettim seni. Dogru biz cabuk parlayip, cabuk sönüyoruz, galiba bu da kin tutmamizi engelliyor.
Sevgiyle kal
:))) çok güldüm ...karikatür süperdi..
Yorum Gönder
Kaynayan Kazana sizde bir şeyler atın:)